"خواب...

زنده بودن را به بیداری بگذرانیم

 

که سالها به اجبار خواهیم خفت

"روزگــــــار"

من زندگی را دوست دارم ولی از زندگی دوباره می ترسم

 

دین را دوست دارم ولی از کشیش ها می ترسم

 

قانون را دوست دارم ولی از پاسبان ها می ترسم

 

عشق را دوست دارم ولی از زن ها می ترسم

 

کودکان را دوست دارم ولی از آئینه می ترسم

 

سلام را دوست دارم ولی از زبانم می ترسم

 

من می ترسم پس هستم

 

این چنین می گذرد روز و روزگار من

 

من روز را دوست دارم ولی از روزگار می ترسم

دکتر شریعتی"...

 

اولین روز بارانی را به خاطر داری؟

 

غافلگیر شدیم چتر نداشتیم خندیدیم دویدیم

 

وبه شالاپ شلوپ های گل آلود عشق ورزیدیم

 

دومین روز بارانی چطور؟

 

پیش بینی اش را کرده بودی چتر آورده بودی و من غافلگیر شدم

 

سعی می کردی من خیس نشوم

 

و شانه سمت چپ تو کاملا خیس بود

 

و سومین روز چطور؟

 

گفتی سرت درد می کند و حوصله نداری سرما بخوری

 

چتر را کامل بالای سر خودت گرفتی

 

و شانه راست من کاملا خیس شد.

 

وچند روز پیش را چطور؟

 

به خاطر داری؟

 

که با یک چتر اضافه آمدی و مجبور بودیم

 

برای اینکه پین های چتر توی چش و چالمان نرود

 

دو قدم از هم دورتر راه برویم…

 

فردا دیگر برای قدم زدن نمی آیم تنها برو...

 

 

 " دکترعلی شریعتی"